Okkara fúsi vinmaður úr Klaksvík, Bogi Joensen, sum eigur fleiri vetaranbilar, fekk í juni 2023 vitjan av Erik og Mary-Anne úr Australia. Tey eru altso úr tí, sum øll verðin norðanfyri rópar Down Under.

   Tey bæði hava í fleiri ár koyrt um ein stóran part av allari verðini í einum amerikanskum Oldsmobile 88 frá 1950, amerikanarin við tí kanska gamalsliga, men fína navninum Oldsmobile. Hann er sjálvandi uppkallaður eftir grundleggjaranum Ransom Eli Olds (1864-1950) sum "Olds Motor Vehicle" í 1897. Fabrikkin framleiddi meira enn 35 milliónir bilar, harav minst 14 milliónir vórðu gjørdir í Lansing í Michigan.

74 ára gamal Oldsmobile

Hesin Oldsmobilurin hjá Erik og Mary-Anne úr Australia er vorðin 74 ára gamal, so hann má hava sterkar vøddar enn tann dag í dag at skula bjóða allari verðini av. Hetta modellið av bilinum varð framleitt frá 1949 til 1953.

   Oldsmobile árgangirnir frá 1949 til 1953 vóðu framleiddir í tveimun útgávum, Delux 88 og Super 88, og tá skiftu teir frá rekkju 6-motori til ein 303cui (5.0l) Rocket V8. Tá hevði hann 135 hk. Samansetingin av at hava eitt lutfalslig lítið karossarí og stóran motor hevði við sær, at mong hildu hann vera tann fyrsti vøddabilurin, Muscle Car. Og The Rocket 88 var eisini bilurin, ið oftast var fremst í NASCAR, sum øll royndu at vinna á.

Vann nógvar kappingar

Í 1949 vann The Rocket seks av tíggju kappingum, í 1950 tíggju av nítjan, í 1952 vunnu teir tjúgu av einogfjøruti, og tá kom Hudson Hornet og tók heiðurin á sigurspallinum. Tó verður Rocket 88 nevndur tann rætti King of NASCAR.

   Rocket 88 varð tí ein sannur vinnari millum fólkið, og í hálvtrýssunum kom sloganið "Make a date with a Rocket 88", og Jackie Brenstone sang "Rocket 88", ið varð útgivin í 1951. 

   Erik og Mary-Anne byrjaðu ferðina í 2017 í Dallas í Texas, USA, har bilurin varð keyptur og umbygdur. Motorurin varð renoveraður, og í staðin fyr teir 135 hestarnar endaði hann á 350-400 hestum. Hann fekk eisini ein nýggjari manuellan gearkassa og nýggjar bremsur.

   Tey hava  síðani koyrt í tríggjar til fimm vikur um árið. Úr Texas fóru tey vestureftir til amerikansku kyrrahavsstrondina og haðani til Suðurasia, Australia, Kina, Mongolia, Kasakstan, Russlands og Europa.

   Seinasti teinurin var Europa, Danmark, Føroyar, Ísland og síðan aftur til USA, har endað varð í Dallas.

So møddist bilurin

Hesin parturin av túrinum var eisini tað longsta strekkið, og tað merktist á tí gamla bilinum. Hann fór at slítast av álvara, og lutir fóru so við og við.

   Tey mundu avlýst túrin til Føroya, tí trupulleikar tóku seg upp við bilinum í Danmark, men har hittu tey Steen frá Ford Classic Club DK. Hann var skjótur at finna ta røttu hjálpina við at fáa bilin umvældan, so tey kundu halda fram. Tað var í evstu løtu, og tað var kvøldið fyri, sum tey skuldu við Norrönu til Føroya.

   Steen og ein vinmaður hansara høvdu akkurát verið í Føroyum, og her var Bogi ein túr við teimum. Steen spurdi, um Erik og Mary-Anne kundu skriva til Boga. Tað var sjálvandi ókey, og av berari tilvild vóru Erik og Bogi vinir á Facebook gjøgnum ein ella annan bilbólk. Tað er stuttligt at síggja, hvussi tilvildin spælir við okkum.

   Tey komu til Føroya mikudagin 7 juni, og tað var skjótt, at myndir av bilinum vóru at síggja á Facebook.

Føroyskur matur bestur

Fríggjakvøldið høvdu Bogi og konan bjóðað teimun til ein góðan bita, har borðreitt var við røstum hálsi, íslenskum lambskjøti, turrum tvøsti og turrum fiski. Teimum dámdu alt, men tó hildu tey, at tað ræsta var best. Mary-Anne er úr Suðurafrika, har tey eisini ræsa kjøt.

   Bogi hevði lagt eitt uppslag á facebookbólkarnar um ein felagstúr saman við teimun leygardagin eftir, sum tey vóru komin. Byrjað var yviri við Strond frá felagshølunum hjá Føroya Ellisakførum. Tað varð til ein longri túr, fyrst til Kirkjubøar. síðan eftir Oyggjarvegnum, um Eiðisskarð, og tey endaðu í stásuligu hølunum hjá Johnny Nón á Selatrað. Har var kaffi og okkurt gott til matna, og har endaði dagurin.

James Bond og Kópakonan

Dagurin eyðnaðist sera væl. veðrið var gott, og sólin skein.

   Sunnudagin fóru tey við teimun í Kalsoynna. Tey koyrdu út í Djúpadal, gingu út á Kallin, vitjaðu gravsteinin hjá Agent 007, James Bond, og til seinast fóru tey oman at heilsa uppá Kópakonuna, áðrenn tey fóru aftur til Syrðadals at eta ein góðan bita, breyð við skerpikjøti, røstum kjøti og øðrum góðum, meðan tey bíðaðu eftir Sam, ið skuldi føra tey aftur til Klaksvíkar.

   Tey vóru eisuni og vitjaðu Dánjal Páula í Vatnsoyrum. Har vóru tey ein túr í báti runt Vágar. *Tey sóu tey millum annað Trøllkonufingur, Trælanýpuna, Bøsdalafoss, Geituskoradrang og Dunnesdrangarnar. Tað var eitt ógloymandi upplivilsi.

   Tann seinasta dagin vóru tey nøkur, ið vóru úti og ótu saman við teimum, og tey fingu ein lítlan gongutúr í Havn.

Hugtiknir gestir

Tey vóru ógvuliga hugtikin av Føroyum, hvussu blíð og fyrikomandi øll vóru.

Tey vóru fegin um, at tey ikki avlýstu túrin.

   Síðan gekk leiðin til Íslands. Bogi fekk onkrar myndir frá teimum úr Íslandi. Har datt floytan á róðrinum av, so tað mátti staðfestast, at bilurin var um at gerast troyttur, og hann trongdi til eina gjøgnumgongd.

   Úr Íslandi gekk leiðin til USA, og tey endaðu so aftur í Dallas.

   Tey skriva saman enn. Tað er gott at varðveita sambandið, sigur Bogi Joensen, tí hvør veit? Kanska verður einaferð høvi at fara ein túr til Australia.